Changes

Są też inne poszlaki, które dodatkowo potwierdzają, że autor rękopisu musiał mieć dostęp do tej samej drukowanej książki, z&nbsp;której tylko trzy kartki zachowały się do dziś. Po pierwsze, w&nbsp;rękopisie znajduje się modyfikacja tytułu jednego z&nbsp;przepisów, którą znamy już z&nbsp;karty znalezionej w&nbsp;Jagiellonce: „Zwierzyna bawołowa albo żubrowa i&nbsp;insze nie będące w&nbsp;obyczaju ''polskiej'' ziemie, jeno w&nbsp;cudzy[ch] krajach”. A&nbsp;po drugie, w&nbsp;innym przepisie, gdzie jest mowa o&nbsp;rozwałkowaniu żytniego ciasta, znalazła się pewna charakterystyczna literówka: „weźmi ciasta rżanego jako bochen chleba abo więcej i&nbsp;rozdziałaj jako szyroto jest”. Oczywiście powinno być: „szyroko”, czyli: „szeroko”; skąd zatem tam się wzięło to „t”? Ano pewnie stąd, że XVIII-wieczny kopista miał problem z&nbsp;odczytaniem XVI-wiecznego kroju czcionki drukarskiej. A&nbsp;że nie jest łatwo, to zobaczcie sami: kto zgadnie, jakie słowo (wycięte z&nbsp;jednej z&nbsp;zachowanych kart) znajduje się na obrazku poniżej?<ref>Poprawna odpowiedź: „kotła”.</ref> W&nbsp;każdym razie, jeśli przepisywacz popełnił błąd z&nbsp;powodu złego odczytania drukowanej litery, to znaczy, że musiał przepisywać tekst drukowany – a&nbsp;to z&nbsp;kolei znaczy, iż ten tekst drukowany musiał istnieć!

A zatem: nie zachował się ani jeden kompletny egzemplarz najstarszej książki kucharskiej wydrukowanej w&nbsp;języku polskim, ale wiemy, że ta książka istniała dzięki dawnym inwentarzom drukarni, trzem zachowanym kartkom oraz jednemu kompletnemu rękopisowi, w&nbsp;którym owa książka drukowana została w&nbsp;całości przepisana. Wiemy też, że wydano ją ok. 1536 roku w&nbsp;Krakowie, że nosiła tytuł: ''Kuchmistrzostwo'' bądź ''Kucharstwo'' oraz że był to przekład wydanej rok wcześniej czeskiej książki pt.: ''Kuchařství'', która z&nbsp;kolei była tłumaczeniem książki niemieckiej pt.: ''Küchenmeisterei''.