5,079
edits
Changes
|}
== Dietetyka humoralna w praktyce Humoral Diet in Practice ==I tym sposobem wróciliśmy do XVII wiekuAnd this way we've travelled back to the 17th century. Wiemy już z grubszaNow that we know more or less what the humoral theory is, na czym dietetyka humoralna polega w teoriilet's see how it can be put into practice. Ale kto tak naprawdę – i w jaki sposób – stosuje ją w praktyce? Zacznijmy od sprawy dość oczywistej Let's begin with a fairly obvious observation (bo w XXI w. nadal będzie aktualnawhich will still be up-to-date in the 21st century), a mianowicie, że o zdrowym odżywianiu that usually the only people to mogą myśleć ci, których na think about healthy eating are the ones who can afford to staćdo so. Biedni cieszą sięThe poor are just happy, że w ogóle mają co do garnka włożyćif they have anything to put into their pots. Średniozamożni Those with a middle income (i umiejący czytaćand literate) mogą już sobie kupić drukowane poradniki dietetyczne i na ich podstawie próbować samodzielnie ułożyć właściwą dla własnego temperamentu dietęmay be able to buy dietary handbooks to try and design their regimens by themselves. Ale tylko najbogatsi mogą sobie pozwolić na zatrudnienie nadwornego medyka-dietetyka, który będzie pilnował, co trafia na stół jego pracodawcyBut only the most affluent can afford to employ a private medic/dietitian whose job would be to make sure that nothing unhealthy finds it way onto their lord's table.
[[File:Poskromienie złośnicy.jpg|Poskromienie złośnicy|thumb|upright|Jednym ze sposobów na poskromienie złośnicy w pewnej komedii Williama One of the ways to tame a shrew in one of William Shakespeare'a było usunięcie z jej diety takich cholerycznychs comedies was to remove from her diet anything that was too ''hot'' and choler-engendering, rozpalających i burzących żółć potraw jak wołowina z musztardąsuch as beef with mustard.]]
Na dworze wielkiego pana każdy posiłek to uczta – nie tylko dla samej głowy domu, ale też jego rodziny, gości i ważniejszych dworzan. Jak w takiej sytuacji zapewnić każdemu z biesiadników dietę odpowiednią dla jego własnego temperamentu? Jedyny sposób to równocześnie podawać na stół dania o różnych kompleksjach – i niech każdy sam sobie wybierze to, co mu medyk doradził, albo co sobie wyczytał w poradniku. Taki sposób podawania jedzenia – zwany „''service à la française''”, czyli „serwisem po francusku” – obowiązuje w Europie od średniowiecza i będzie obowiązywał aż do XIX w., kiedy wreszcie wyprze go „''service à la russe''” („serwis po rosyjsku”), czyli podawanie poszczególnych potraw po kolei i indywidualnie każdemu z siedzących przy stole.